اسباب بازی یا اسباب بازی چیزی است که در درجه اول برای سرگرمی استفاده می شود. نمونه‌های ساده عبارتند از بلوک‌های اسباب‌بازی، بازی‌های رومیزی و عروسک‌ها.
اسباب بازی ها اغلب برای استفاده کودکان طراحی می شوند، اگرچه بسیاری از آنها به طور خاص برای بزرگسالان و حیوانات خانگی طراحی شده اند.
اسباب بازی هایی مانند تفنگ کلت اسباب بازی ساچمه ای می توانند مزایای مفیدی از جمله ورزش بدنی، آگاهی فرهنگی یا آموزش آکادمیک را ارائه دهند.
علاوه بر این، اشیاء سودمند، به ویژه آنهایی که دیگر برای هدف اصلی خود مورد نیاز نیستند، می توانند به عنوان اسباب بازی استفاده شوند.
به عنوان مثال، کودکانی که با جعبه های خالی غلات و قرقره های دستمال کاغذی، قلعه می سازند، یا کودک نوپایی که با کنترل از راه دور تلویزیون خراب بازی می کند.
اصطلاح «اسباب‌بازی» همچنین می‌تواند برای اشاره به اشیاء سودمندی که برای لذت به جای نیاز خریداری می‌شوند، یا برای ملزومات گران‌قیمتی که بخش زیادی از هزینه آن نشان‌دهنده توانایی آن در ارائه لذت به صاحب آن است، مانند ماشین‌های لوکس، خریدار شده با قیمت بالا، استفاده شود. موتورسیکلت های پایانی، رایانه های بازی، و گوشی های هوشمند پرچمدار.
بازی با اسباب بازی ها می تواند راهی لذت بخش برای آموزش تجربیات زندگی به کودکان خردسال باشد.
برای ساخت اسباب بازی ها از مواد مختلفی مانند چوب، خاک رس، کاغذ و پلاستیک استفاده می شود.
اشکال جدیدتر اسباب بازی ها شامل سرگرمی های دیجیتال تعاملی و اسباب بازی های هوشمند است. برخی از اسباب بازی ها عمدتاً به عنوان اقلام کلکسیونی تولید می شوند و فقط برای نمایش در نظر گرفته شده اند.
منشا اسباب بازی ها ماقبل تاریخ است. عروسک‌هایی که نشان‌دهنده نوزادان، حیوانات و سربازان هستند، و همچنین ابزارهایی که بزرگسالان استفاده می‌کنند، به راحتی در سایت‌های باستان‌شناسی یافت می‌شوند.
منشأ کلمه اسباب بازی ناشناخته است، اما اعتقاد بر این است که اولین بار در قرن ۱۴ مورد استفاده قرار گرفت. اسباب بازی ها عمدتاً برای کودکان ساخته می شوند. قدیمی‌ترین اسباب‌بازی عروسک شناخته شده به ۴۰۰۰ سال قدمت دارد.
